De Peruaanse scilla, een prachtige blauwe bolvorm
Peruaanse scilla (Scilla peruviana) is een mediterrane vaste plant die deel uitmaakt van de Liliaceae-familie. Het geslacht omvat ongeveer 90 soorten bolgewassen. Onze Peruaanse scilla komt, zoals de naam niet doet vermoeden, uit Portugal, Italië, Spanje en Noord-Afrika. Het groeit van nature in de weilanden, rotsachtige gebieden of kustgebieden van deze landen, maar komt op geen enkele manier uit Peru, dat het de naam draagt!
De zeer groene en lineaire bladeren verschijnen in de herfst en worden gevolgd in het voorjaar prachtige bloeiwijzen samengesteld uit een veelvoud aan donkerblauwe bloemen op de typesoort. Het ras 'alba' heeft prachtige tuilen van witte bloemen.
Deze bolgewassen van redelijk formaat (maximale hoogte 30 cm) passen perfect aan de randen van steegjes of in bloemperken. Ze gaan heel goed samen met tulpen en narcissen. Hun voorkeur voor een goed doorlatende grond maakt ze ideale planten in rotstuinen in het gezelschap van vaste planten zoals alysses of aubrietes. Je kunt ze ook in je gazon (lees: Een bloemrijk gazon) of onder grote bomen planten, ze zullen snel verwilderen en in het voorjaar prachtige blauwachtige vlekken vormen!
Tips voor het kweken van Peruaanse scilla
Peruaanse scilla is een bolgewas dat verdraagt geen constant natte bodems. Afgezien van deze kleine beperking is het een makkelijke plant die in de meeste situaties tevreden is.
Plant hem in september of oktober in een goed doorlatende, humusrijke grond op een diepte van 10 cm. Als de grond zwaar en kleiachtig is, voeg dan gerust een paar scheppen zand en compost toe om het lichter te maken.
Deze plant groeit goed op klaarlichte dag maar verdraagt ook halfschaduw in de meest zuidelijke regio's. De Peruaanse scilla is matig rustiek : overweeg in de koudste streken de voet te beschermen met een dikke laag mulch in de winter.
Eenmaal geplant, water geven is niet nodig ! Laat het aan de natuur over, de neerslag zou genoeg moeten zijn om het gebladerte te onthullen en vervolgens de prachtige bloemensteel in de lente.
Snijd de verwelkte bloeiwijze af na de bloei maar bewaar de bladeren ter plaatse tot ze helemaal droog zijn om de bol te laten vullen, dan kun je ze knippen om ruimte te maken voor nieuwe bladeren.
Vermenigvuldiging van de Peruaanse scilla
Als je geduld hebt, is het mogelijk om de zaden onder een koude bak te zaaien zodra je oogst, maar verwacht niet dat de planten van de zaailingen drie goede jaren zullen bloeien!
Het is ook mogelijk om neem de bulbillen uitgezonden door de bollen rond hun omtrek. Deze operatie wordt geoefend aan het einde van de zomer of aan het begin van de herfst. Het is dan voldoende om ze een jaar direct in de tuin te herplanten of in potten te kweken voordat ze de volgende herfst worden verplant.
Teelt van de Peruaanse scilla: in de praktijk
- Blootstelling : zon, halfschaduw op het Zuiden
- Grond : goed doorlatend, vruchtbaar
- vegetatie : vaste plant
- winterhardheid : gemeen
- Ziekten en parasieten : virose.
Soorten en variëteiten van scilla
- Scilla bifolia : zeer winterharde soort. Kleine clusters van donkerblauwe bloemen. 15 tot 20 cm hoog.
- Scilla peruviana : matig winterharde vaste plant. Mooie blauwe bloeiwijzen. Tot 30 cm hoog.
- Scilla peruviana 'Alba': Peruaanse scilla met grote witte bloeiwijzen.
- Scilla sibirica : zeer rustiek. Mooie trossen bloemen in helderblauwe bungelende belletjes. 10 tot 20 cm hoog.
- Scilla sibirica 'Spring Beauty': Siberische scilla met zeer geurige donkerblauwe bloemen. 20cm hoog.
