Helling, een handicap of een voordeel?
Een glooiend terrein is bij voorbaat een echte handicap als je het wilt cultiveren. Heen en weer reizen in glooiende grond is vermoeiend, en water van irrigatie en regen heeft de neiging weg te lopen, met grond en voedingsstoffen mee. Maar door terrassen te creëren, kun je het verschil maken. Terrassen zijn in de landbouw vlakke oppervlakken, min of meer breed, meestal gerangschikt in een trap, aangelegd op glooiende grond om het mogelijk te maken ze te bebouwen. Zij staan toe
- het afvoereffect beperken en de infiltratie van water in de bodem bevorderen,
- bodemerosie voorkomen,
- vergemakkelijken van de grondbewerking,
- de bebouwbare oppervlakte vergroten.
Om de helling te egaliseren, worden keermuren opgetrokken, meestal van droge steen, over lange afstanden. In de context van een privétuin, of het nu voor de moestuin of voor de siertuin is, zijn de beperkingen van een hellend terrein dezelfde als die van een boer. Met dit verschil dat de aanleg van terrassen minder beperkend kan zijn.
Terrassen in de tuin
Effen maken
Als de helling van uw land minder dan 15% is, kunt u het werk zelf doen.
Begin bovenaan de grond om het eerste terras te creëren (bij hevige regenval tijdens de bouw zal het terras niet wegspoelen). De bovenstrooms van het toekomstige terras verwijderde grond wordt stroomafwaarts verdeeld. De volgende terrassen worden geëgaliseerd, terwijl u de helling afgaat.
Het is niet nodig dat het oppervlak van het terras een nulhelling heeft. Het moet gewoon klein genoeg zijn om de tuinomstandigheden comfortabel te maken.
het advies
De grondwerken “verstoren” de verschillende bodemlagen en brengen de onproductieve ondergrond aan het licht. Vergeet niet om de oppervlaktegrond (de goede grond) opzij te zetten voordat u het terras vormgeeft, om deze vervolgens opnieuw te verdelen over het oppervlak van het afgeplatte gebied.
Steunen
Als het niveauverschil van uw grond niet erg belangrijk is, kan de stroomafwaartse kant van het terras worden beëindigd door een eenvoudige steile grasmat. Maar voor meer veiligheid, en zeker als het hoogteverschil gemarkeerd is, verdient het de voorkeur om een keerwand te monteren.
Het gebruik van steen is dan de meest duurzame en esthetische oplossing. Dit vereist echter een bepaalde techniek en de beschikbare grondstof.
Een eenvoudigere oplossing om te implementeren is het gebruik van houten stammen. Gebruik de essences die je bij de hand hebt; zelfs als ze maar 5 jaar meegaan (sparren, dennen…) zal het altijd goedkoper zijn dan wanneer je er een paar moet kopen. Als je tot deze optie wordt gedwongen, kies dan voor lariks (lees: Bladverliezende Coniferen); je zult tien jaar stil zijn.
Wat betreft de stokken die worden gebruikt om de stammen op hun plaats te houden, de soorten die het beste bestand zijn tegen rot, zijn kastanje of sprinkhaan (valse acacia).
Het is ook mogelijk om kleine terrassen te ondersteunen met planken (snelle maar tijdelijke oplossing voor lage treden) of kastanje plessis, of zelfs hazelaar.
En denk voor kleine ruimtes aan de vierkante moestuin; het is een zeer eenvoudige oplossing om te implementeren.
Algemene organisatie
Zoals in elke tuin, is het noodzakelijk om de paden te plannen. Kies, afhankelijk van het belang van de helling, voor een graspad of een trap.
Het met gras begroeide pad kan haarspeldbochten vormen tussen de terrassen, om de helling te verzachten. Maar dit is meer geschikt voor een lusthof dan een moestuin, waar herhaaldelijk heen en weer rijden je snel vermoeid zal maken.
Als je een trap graaft, kies dan stevige materialen om de stootborden en trapneuzen te vormen: houten dwarsbalk, steen, beton, enz.
Denk ook aan de oprijplaten die nodig zijn om een kruiwagen of een maaier door te laten.
Richt de tuin vervolgens zo in dat er geen overmatig "belaste" liften zijn: de regenwatervoorraad (beter kan je bovendien kiezen voor een automatisch bewateringssysteem) en de compostbak worden bovenaan op het veld geplaatst. aan de onderkant. Gieters, kruiwagens en emmers zijn gemakkelijker in elkaar te zetten als ze leeg zijn!
Culturen
Zodra het oppervlak is geëgaliseerd, kunnen terrassen op dezelfde manier worden bebouwd als vlak land. Het "plus" is dat de aldus opgerichte tribunes beschutte ruimtes vormen, waarin de warmte zich ophoopt (vooral als de muren van steen zijn). In de bergen, of in koude streken, is dit een voordeel waardoor de oogst met een paar weken kan worden vervroegd, of zelfs om koude soorten te kweken!
Aan de siertuinzijde biedt de aanleg van terrassen een mooi perspectief. Het blijft om het op een harmonieuze manier te vegeteren, zodat de lagere verdiepingen geen scherm vormen op die erboven.
Niet alle terrassen hoeven even breed te zijn. Dit is een van de voordelen van dit systeem, zeker als je ze consolideert met keerwanden: je kunt heel smalle teeltstroken maken en zo veel kleine "verloren" ruimtes creëren.
Wees echter voorzichtig: grond die is georganiseerd in terrassen, met hellingen en trappen, bemoeilijkt de toegankelijkheid van onderhoudsapparatuur zoals maaiers of frezen. Als er in de moestuin gereedschappen of teeltmethoden zijn die het mogelijk maken om zonder gemotoriseerde voertuigen te kunnen, in de siertuin blijft de maaier onmisbaar. Het is daarom verstandig om, ten koste van het gazon, bodembedekkers, bloemrijke weiden te verkiezen en rotstuinen in de helling aan te brengen, wat tegelijkertijd een te uitgesproken "trapeffect" kan "breken".
