Ceder, een conifeer met een spreidende groeiwijze
De ceder (Cedrus) die tot de familie Pinaceae behoort, is een naaldboom van grote maat (tot 40 m hoog) afkomstig uit Noord-Afrika, het Nabije Oosten en de Himalaya. De levensduur is groot, het is vaak een eeuwenoude boom.
Het heeft een smalle piramidale gewoonte in zijn jonge leeftijd. Na dertig jaar, er is een tabelpoort voor nodig. De kroon wordt platter en de takken spreiden zich veel uit, wat de indruk wekt dat ze in vloeren zijn gerangschikt.
Het prachtige groenblijvende blad bestaat uit:korte naalden verzameld in rozetten op de twijgen. De kegels, grijs of bruin afhankelijk van de soort, rijpen in 2 of 3 jaar en laten geleidelijk los van de boom. Ze verliezen eerst één voor één hun schubben totdat er nog maar een kleine centrale stok over is, die ook op de grond valt.
Ceder groeiomstandigheden
Ceder groeit op alle gronden, zelfs zuur of kalkhoudend, maar goed gedraineerd omdat het bang is voor de stagnerende vochtigheid die zijn wortels verstikt. Hij waardeert de warme en zonnige situaties en om zich goed te ontwikkelen, heeft het ruimte nodig.
Het verdraagt droogte en verdraagt perfect luchtvervuiling. Zeer winterhard, ook weinig vatbaar voor schimmelziekten en veel minder aangevallen door rupsen (processierupsen en fruitmotten) dan andere coniferen.
Het vereist niet geen maat. Als de ceder echter te dicht bij een gebouw of in een te kleine tuin is geplant, is voorzichtig snoeien mogelijk. Schakel een professional in die het frame lichter kan maken zonder het silhouet uit balans te brengen of het te destabiliseren en ervoor zal zorgen dat deze operatie de aanval van schimmels niet bevordert.
Grote ontwikkelingsceders
- de Atlasceder (Cedrus atlantica) heeft een piramidale vorm en een rechtlijnige pijl (die de eerste jaren moet worden uitgezet om de verankering in de grond te vergemakkelijken). Hij kan 30 tot 40 meter hoog worden met een omtrek van 7 meter. De bovenste takken zijn rechtopstaand, die in het midden zeer wijd uitlopend en die aan de onderkant zijn naar de grond gebogen. De aanvankelijk gladde en lichtgrijze bast barst en pelt af in kleine bruine schubben. De donkergroene naalden zijn gegroepeerd in strakke clusters.
- de blauwe ceder (Cedrus atlantica 'Glauca'), identiek aan de Atlasceder, valt op door zijn prachtige, echt blauwachtige blad. Hij is 25 tot 30 meter hoog.
- de piramidale ceder (Cedrus atlantica 'Pyramidalis') is minder hoog (15 tot 20m) en heeft een meer rechtopstaande groeiwijze. Het wordt het gemakkelijkst gebruikt in middelgrote tuinen.
- de Himalaya ceder (Cedrus deodara) is te herkennen aan de piramidale poort en de schuin aflopende torenspits. De bijna horizontale takken zijn bossig en hun hangende twijgen, waardoor het een licht huilend uiterlijk heeft dat aan charme niet ontbreekt. De naalden zijn lichtgroen of blauwgroen. Het is iets minder rustiek dan andere ceders (-15°C).
- de ceder van Libanon (Cedrus libani) lijkt op jonge leeftijd veel op Atlasceder. In tegenstelling tot de laatste kan het verschillende hoofdtakken omvatten. Hij is ook korter (25m). Met de leeftijd worden de takken meer gespreid en worden ze bijna horizontaal, en de kroon wordt scherp afgeplat. Het neemt dan deze karakteristieke tabelvormige poort aan. Sommige Libanese exemplaren zijn bijna 3000 jaar oud.
Ceders voor kleine tuinen
- de ceder van de fastigié-atlas (Cedrus atlantica 'Fastigiata') onderscheidt zich door zijn smalle conische poort en zijn redelijke afmetingen (10 tot 12 m hoog).
- de Atlas gouden ceder (Cedrus atlantica 'Aureum'), niet erg groeikrachtig (4m), heeft mooi goudkleurig blad dat beschermd moet worden tegen de brandende zon.
- de Himalaya gouden ceder (Cedrus deodara 'Aureum') is een kleine ceder (4 tot 5 m) met een snelle groei. De felgele twijgen hangen sierlijk langs de takken.
- de huilende blauwe ceder (Cedrus atlantica 'Glauca-pendula') niet meer dan 2,5 tot 3 m hoog is, maar zich uitspreidt over 5 tot 10 m. De zijtakken met prachtig blauw blad zijn horizontaal gevormd en vallen sierlijk naar beneden. Het is perfect om een Japanse sfeer te geven aan de tuin of aan de rand van een vijver.
