Presentatie
Metcalfa pruinosa - Witte sprinkhaan
Leafhoppers zijn kleine insecten (van enkele millimeters tot 1,3 cm lang voor de grootste soort), witachtig, bruin, beige of groen, afhankelijk van de soort, behorend tot de orde Hemiptera. In staat om te springen of te vliegen, vooral wanneer ze gestoord worden, worden ze soms verward met wittevlieg (dit is met name het geval voor de witte sprinkhaan). Volwassenen en larven bijten de bladeren of stengels van planten om het sap te pompen, zoals de cicade of de bladluis (waarvan de sprinkhaan een naaste neef is). Meer dan 400 planten kunnen door deze parasiet worden aangetast (veel kruidachtige of houtachtige planten, behalve coniferen).
Symptomen en schade
De aangetaste plant groeit slecht, verdort en vertoont tekenen van zwakte (groeistop door het oppompen van het sap, uitdroging en necrose door een speekseltoxine dat door het insect wordt geïnjecteerd, waardoor de sapstroom in het systeem wordt geblokkeerd. vasculair). Verkleuring van de bladeren wordt vaak waargenomen, eerst als kleine putjes en later als grotere vlekjes. We kunnen ook de aanwezigheid van honingdauw op de bladeren opmerken, in de vorm van zwartachtige, kleverige en stroperige druppels, wat vaak leidt tot de ontwikkeling van roetdauw. Een andere schade, indirect deze, sprinkhanen kunnen ziekteverwekkers (virussen, schimmels) overbrengen.
Yum, sprinkhaan honing …
Bijen zijn dol op deze suikerrijke honingdauw; ze veranderen het in honing. Deze "leafhopperhoning" of "metcalafahoning" is erg populair in Noord-Europese landen.
Sommige soorten sprinkhanen
Philaenus spumarus - Schuimende sprinkhaan
Een aantal plagen worden sprinkhanen genoemd; de witte sprinkhaan, Metcalfa pruinosa (of pruinose leafhopper), wordt al tientallen jaren in het bijzonder gesproken. Van Amerikaanse oorsprong is hij in de jaren 80 in Italië geïntroduceerd en heeft hij zich recentelijk ook in het zuidwesten van Frankrijk gevestigd, waar hij steeds vaker in tuinen wordt aangetroffen. Laten we ook citeren Macrosteles fascifrons, de aster sprinkhaan die naast Compositae ook Grassen en Umbelliferae (of Apiaceae) kan parasiteren… dat wil zeggen veel sier- en groenteplanten! Empoasca fabae, de aardappelbladsprinkhaan, valt dus aardappelplanten aan, maar ook appelbomen, aardbeien, bonen… Philaenus spumarus (syn. Aphrophora alni), of schuimige sprinkhaan, het is vooral bekend om de onsmakelijke trossen die het op planten afzet, het "koekoekspugen", dat je waarschijnlijk al hebt waargenomen zonder te weten wie de auteur was …
Levenscyclus
Er is maar één generatie per jaar. Het vrouwtje legt haar eitjes in plantenweefsels, bijvoorbeeld onder de epidermis van een blad, in een knop, onder de bast… De larven zijn vooral actief tussen half mei en eind september; ze doorlopen 5 opeenvolgende popstadia voordat ze volwassen zijn. Tijdens hun ontwikkeling blijven ze op de waardplant. Leafhoppers overwinteren als volwassenen, als larven of als eieren, afhankelijk van de soort.
Worstelen
Rododendron sprinkhaan
Leafhoppers kunnen worden bestreden met sprays van pyrethrum, neemolie, zwarte zeep of kaoliniet (klei) oplossing. Biologische bestrijding van de soort Metcalfa pruinosa omvat een kleine hymenoptera, Neodryinus typhlocybae, die de larven vernietigt (hij voedt zich ermee en legt daar zijn eieren). Deze exclusieve natuurlijke predator van de witte sprinkhaan was afwezig in Europa toen de witte sprinkhaan voor het eerst verscheen, wat de snelle progressie van de parasiet verklaart. Het was INRA Antibes dat introduceerde Neodryinus typhlocybae 1996 in Frankrijk.
