Marketing en cultuur?
Het nieuws veroorzaakt natuurlijk veel verontwaardiging en er zijn veel tegenstrijdigheden. Enerzijds wil het ministerie van LNV geruststellen: het gaat volgens hem alleen om een handelsvergunning (voornamelijk voor export) en niet om teelt. Maar zodra een zaadje in de nationale catalogus verschijnt, is het volgens Greenpeace onmogelijk om zich te verzetten tegen de teelt ervan: iedereen heeft het recht om het te kopen, te verkopen, te zaaien en te verbouwen.
De MON810 GGO-maïs is nog steeds het onderwerp van een vrijwaringsclausule die in januari 2008 door Frankrijk is ingesteld, de teelt ervan is daarom feitelijk verboden. Maar genetisch gemodificeerde T25-maïs wordt niet beïnvloed door deze clausule …
Naar een terugkeer van ammoniumglufosinaat?
Een ander punt dat de onenigheid veroorzaakt: T25-maïs is tolerant voor een zeer gif.webptig herbicide, ammoniumglufosinaat. Het gebruik van dit herbicide voor maïs is echter verboden in Europa en de stof staat op de lijst van producten die in de Europese Unie van 2021-2022 wel eens volledig verboden zouden kunnen zijn. T25-maïs baart dus zorgen: zal het verantwoordelijk zijn voor de terugkeer van ammoniumglufosinaat in Frankrijk?
Eén ding is zeker: met deze toelatingen (voor het in de handel brengen, al dan niet gevolgd door teelt, etc.) winnen ggo's terrein in Europa, temeer daar tegelijkertijd de Europese Commissie net eind juli toestemming heeft gegeven voor de invoer in de EU voor commerciële doeleinden van 6 nieuwe GGO-maïs bestemd voor dierlijke en menselijke consumptie. Na de genetisch gemodificeerde aardappel Amflora en de MON 863 maïs die al in maart 2010 was toegelaten, valt de Europese wal tegen ggo's weg?
Lees een artikel op de website van L'Expansion
