Ash chalarose, een schimmelziekte uit het oosten
Chalarose van as is een ziekte veroorzaakt door a microscopische schimmel, Chalara fraxinea (aseksuele vorm) of Hymenoscyphus fraxineus (seksuele vorm). Deze zeer virulente schimmel komt de as binnen via de bladeren en de kruin van de boom. Chalarose treft zowel jonge bomen als volwassen bomen.
Chalarose was voor het eerst ontdekt in Polen in de vroege jaren 1990. Daarna trok ze verder naar het Westen, om aankomst in Frankrijk in 2008 (In het departement Haute-Saône werden de eerste aangetaste essen waargenomen). Vandaag is het een zeer grote noordoostelijke wijk van het land wie getroffen is, de ziekte heeft de Charentes, de Pays de la Loire, het westen van het Centraal Massief en de Ardèche bereikt. Binnen een paar jaar zou heel Frankrijk getroffen moeten zijn door chalarose.
Essen, een van onze grootste hardhoutsoorten
As, Fraxinus excelsior, is, in termen van bevolking, de 5e essentie van Franse bossen, na eiken, beuken, haagbeuken en kastanjes. We ontmoeten hem bijna overal in Frankrijk, met uitzondering van het zuidoosten. Het houdt van koele grond, zelfs vochtig, en vertoont een snelle groei. Hij kan gemakkelijk 40 meter hoog worden.
Zeer aanwezig in de bossen van Oost- en Noord-Frankrijk, Het is geëxploiteerd om zijn hardhout maar relatief flexibel, zeer licht van kleur, bijna wit. Het wordt met name gebruikt voor gereedschapsgrepen en kaascirkels, en meer in het algemeen voor het maken van kasten en timmerwerk. Het is ook een zeer goed brandhout. De snelle achteruitgang van essen in onze bossen is daarom niet alleen een verlies voor de biodiversiteit, maar ook een economisch verlies belangrijk.
Symptomen en schade van chalarose
Het eerste teken van chalarose in een es is de verwelking en vervolgens uitdroging van gebladerte, twijgen en jonge scheuten. We kunnen ook zien verschijnen kankers op schors (necrotische gebieden waarvan de kleur grijs wordt) en necrose in de nek.
De vernietiging van jonge twijgen dwingt de boom om voortdurend nieuwe scheuten te produceren om zijn gebladerte te vernieuwen, waardoor het geleidelijk uitgeput raakt. De necrose van bepaalde delen van de schors vernietigt uiteindelijk hele takken, en die van de kroon leidt tot de dood van de boom, vooral als secundaire pathogenen vestigen zich vaak op deze verzwakte essen (xylofage insecten en andere schimmels zoals armillaria).
een volwassen es met chalarose sterft binnen enkele jaren. Jonge planten (minder dan 2 meter hoog) worden nog sneller vernietigd.
Sluiting van enkele bossen
Op het moment van schrijven hebben verschillende staatsbossen van Pas de Calais en het noorden, die een groot deel van de essen in hun stand hebben, zojuist hun sluiting voor enkele maanden voor het publiek aangekondigd, tijd voor de diensten van de ONF om honderden kilometers wandelpaden. Vallende takken en zelfs hele bomen: chalarose verzwakt het bos en vormt een risico voor wandelaars.
Zal de es uit onze bossen verdwijnen?
Tot op heden is er geen geen behandeling tegen chalarose, noch enige preventieve maatregelen. We moeten daarom verwachten zie de es uit onze bossen verdwijnen, van onze parken en onze tuinen, zoals het geval was voor iep tussen de jaren '70 en '90, slachtoffer van een andere ziekte, de iepziekte.
Enige hoop: het lijkt erop dat sommige essen (ongeveer 2 tot 5% van de bevolking) zijn chalarose-resistent. Deze weerstand zou zo het totale uitsterven van de soort voorkomen. Bovendien kan het leiden tot de creatie van nieuwe assoorten die resistent zijn tegen de ziekte.
