Presentatie
De abrikoos is de vrucht van de abrikozenboom, Prunus armeniaca, een kleine boom die behoort tot de Rosaceae-familie. Fruit van de zomer bij uitstek, het hoogseizoen, in Frankrijk, loopt van juni tot eind augustus. Deze kleine vrucht met ronde vormen en fluweelzachte schil, waarvan de tinten variëren van oranje tot rood, wordt geproduceerd in warme streken, vooral in het Middellandse-Zeegebied.
Italië is dus de leidende Europese producent, gevolgd door Frankrijk (Languedoc-Roussillon, Drôme, Vaucluse, Rhône-vallei), daarna Spanje en Griekenland. Franse abrikozen worden vaak als de beste beschouwd, maar de vorst in het voorjaar beperkt soms de oogst: Italiaanse en Spaanse abrikozen nemen het dan over om aan de vraag op de Franse markt te voldoen.
Oorsprong en geschiedenis
De abrikozenboom komt oorspronkelijk uit Azië. Het waren de Chinezen die het minstens 4000 jaar geleden voor het eerst hebben gedomesticeerd. Vanuit China bereikte de abrikoos India, Italië en Griekenland, langs de zijderoute, een eeuw voor onze jaartelling. In Frankrijk werd het in de 15e eeuw geïntroduceerd, maar destijds werd het met grote argwaan bekeken. De teelt ervan in de tuinen van Versailles, onder Lodewijk XIV, markeerde het begin van zijn grootschalige productie… en zijn succes op Franse tafels!
Voedingswaarde
Abrikoos is een vrij lichte vrucht, met 10g koolhydraten per 100g en 47kCal. Het is goed voorzien van vezels, voornamelijk pectines, verteerbaar en zeer goed verdragen, ook door de fragiele darmen. Twee andere troeven zijn de rijkdom aan minerale zouten en sporenelementen en de antioxiderende kracht:
- Het is daarom een zeer goede bron van ijzer en koper en bevat aanzienlijke hoeveelheden kalium (zoals de meeste vruchten), fosfor en magnesium. Het is alkaliserend en remineraliserend.
- Het heeft een goed caroteengehalte (waardoor het zijn oranje kleur krijgt) of pro-vitamine A, sterk antioxidant en daarom beschermend tegen de schadelijke effecten van vrije radicalen. Het is ook een bron van vitamine C, dat ook een antioxidant is, en van groep B-vitamines.
Rassen
Van de dertig soorten abrikozen die er zijn, zijn dit de meest voorkomende op onze markten:
- Early Blush en Tomcot, geteeld in de Provence en Languedoc, zijn de vroegste, met een oogst vanaf juni.
- De Orangered en de Lambertin zijn rond half juni rijp in de Languedoc-Roussillon.
- De Rouge du Roussillon arriveert net daarna, eind juni.
- De Goldrich, stevig en pittig, wordt vanaf begin juli op de markt gebracht. Het is ook een abrikoos uit de Languedoc-Roussillon.
- Orange de Provence wordt verbouwd in de Drôme en de Vaucluse. Het is een vrij grote vrucht, met oranjerode tinten. Het wordt gevonden in juli.
- Bergeron komt uit het Rhônedal. Oranje en rood, het vruchtvlees is sappig en stevig. Het sluit het seizoen af en wordt tussen half juli en half augustus volwassen.
Aankoop en conservering
Het is belangrijk om rijpe abrikozen te kiezen, omdat ze, in tegenstelling tot ander fruit, niet rijpen na het plukken. Hun huid moet soepel en fluweelachtig zijn en idealiter geparfumeerd. De min of meer rode kleur van de vrucht is geen teken van volwassenheid.
Abrikozen houden niet van de kou van de koelkast: het is het beste om het op kamertemperatuur te bewaren, waar het gemakkelijk een paar dagen kan wachten voordat het wordt geconsumeerd. Je kunt de abrikozen ook in de vorm van bof invriezen: gewassen, afgeveegd, doormidden gesneden (in de richting van de groef) en ontpit.
In de keuken
Abrikozen zijn het lekkerst zoals ze zijn, als dessert of als lichte snack. Ze kunnen ook worden bereid in coulis, compotes en jam (hun rijkdom aan pectine is dan een troef). Ze glijden in zomerse fruitsalades, of kunnen worden gepocheerd op siroop en geserveerd met ijs. Ze zijn ook erg populair in veel gebak: taarten, kruimels, clafoutis, charlottes …
In een zoute versie zijn ze een originele begeleider van gevogelte (vooral kwartel) en wit vlees zoals varkensvlees of konijn. Tot slot kunnen abrikozen die niet rijp (en dus zuur) zijn in chutneys verwerkt worden.
Lees ook: Fruitbomen, behandelingen en advies voor de lente
Clementine Desfemmes
Fotocredit: Andre (Fotolia.com)
