Presentatie
De hazelnoot is de vrucht van de hazelaar, vroeger de coudrier genoemd, een struik van de Betulaceae-familie.
De twee belangrijkste soorten die voor commerciële doeleinden worden gekweekt, zijn:
- Corylus avellana (gewone hazelaar)
- Corylus colurna (hazelnoot uit Byzantium
… Maar er zijn er nog veel meer. Het wordt geoogst tussen augustus en oktober en kan vers of gedroogd worden gegeten.
De hazelnoot is, net als de amandel of de walnoot, een noot. Het maakt deel uit van de olieachtige noten (rijk aan olie) en wordt gewaardeerd om zijn zeer fijne smaak. De grootte en vorm, rond of langwerpig, hangt af van de variëteiten (er zijn er enkele tientallen): Aveline, Longue d'Espagne, Corabel, Fertile de Coutard, Coxford, Gunslebert, Impériale de Trébizonde, Ronde du Piémont …
Oorsprong en geschiedenis van hazelnoten
De hazelnootboom komt oorspronkelijk uit Klein-Azië. Het lijkt sinds de prehistorie door de mens te zijn gedomesticeerd, vooral in het huidige Turkije. Dankzij de Romeinen verspreidde het zich in de oudheid in Europa, maar het werd daar pas in de 17e of 18e eeuw op grote schaal gekweekt.
De hazelaar houdt van milde en relatief vochtige klimaten: hij gedijt aan zee of in regio's met een zeeklimaat. Tegenwoordig zijn de belangrijkste hazelnootproducerende landen Turkije (75% van de wereldproductie), Italië, Spanje en de Verenigde Staten. In Frankrijk wordt de hazelnoot verbouwd in het zuidwesten, de Pyrénées-Orientales en op Corsica.
Nutritionele voordelen van hazelnoten
Een van de belangrijkste kenmerken van de hazelnoot is zijn hoge energiewaarde (385kCal/100g), vanwege het lipidengehalte dat rond de 36g per 100g ligt. Het is dus zeer calorisch, maar deze lipiden zijn in wezen enkelvoudig onverzadigde vetzuren, zoals oliezuur (of omega 9). Dit vetzuur geeft het eigenschappen die vergelijkbaar zijn met die van olijfolie op het gebied van cardiovasculaire gezondheid: het helpt het cholesterolgehalte te verlagen (totaal cholesterol en LDL-cholesterol, het "slechte"). Hazelnoten bevatten ook fytosterolen, die de opname van cholesterol in de darm verminderen.
De deugden van de hazelnoot houden daar niet op: het is een uitstekende bron van vitamine E (krachtig antioxidant) en mineralen en sporenelementen: vooral magnesium, maar ook ijzer, mangaan, koper, zink… Het bevat ook aanzienlijke hoeveelheden vitamine B1 en B6. Ten slotte heeft het een interessant gehalte aan plantaardige eiwitten (8 g / 100 g) en vezels (6,5 g / 100 g).
Kies en bewaar de hazelnoten
In het seizoen, dat wil zeggen vanaf augustus, en tot het begin van de herfst, kan men verse hazelnoten vinden in hun nog groene envelop. Kies ze in dit geval erg vol: schud ze en vermijd die met een belgeluid. Verse hazelnoten zijn kort houdbaar, op een droge plaats en buiten de koelkast.
We vinden vaker droge hazelnoten, in de dop of gedopt. Ze hebben het voordeel dat ze goed bewaard blijven op een droge plaats (meerdere maanden als ze in de schaal zitten, enkele weken als ze gepeld zijn, nadat het sachet is geopend) en dat ze het hele jaar door op de markt kunnen worden gebracht. Als je ze in de schaal koopt, controleer dan of ze niet gebarsten of doorboord zijn met kleine gaatjes (teken van de aanwezigheid van een worm). Als ze gepeld zijn, bescherm ze dan tegen ranzig worden door ze in een luchtdichte doos buiten de koelkast te plaatsen om te voorkomen dat ze zacht worden.
In de keuken
Hazelnoten worden meestal gegeten met hun dunne bruine schil, maar als je wilt, kun je ze ook snoeien door ze licht te roosteren in een pan of oven en ze vervolgens in een theedoek te wrijven. Afhankelijk van de variëteit laat het bruine velletje dan gemakkelijk los.
We proeven de hazelnoot zoals hij is: een handjevol voor het ontbijt (in granen zoals muesli bijvoorbeeld), als tussendoortje of als dessert (heerlijk met appel) laat je ten volle genieten van zijn delicate smaak, zijn knapperigheid en zijn voedingswaarde voordelen. Het kan ook als aperitief worden aangeboden, als interessant alternatief voor de meerjarige pinda's.
Verpletterd of in poedervorm, sublimeert het vele desserts (cakes, cakes, crèmes en puddingen, koekjes, ijs, enz.). Gehakt geeft het een vleugje originaliteit aan vis (probeer het eens in paneermeel), vlees en gevogelte (schuif wat onder het vel van bijvoorbeeld een gebraden kip), gemengde salades, hartige taarten (lekker met geitenkaas), met ontbijtgranen of groentegerechten… Tot slot past het goed bij kazen, in het bijzonder Cantal, Saint Nectaire en schapenkazen.
>> Lees ook:
- Eetbare wilde planten: herfstplukjes
- Hazelnoot balanin
