Een zure en lichte aarde
Heidegrond is een apart substraat met zeer bijzondere eigenschappen: licht en zanderig, drainerend, humushoudend, luchtig en vooral zuur (pH ligt meestal tussen 4 en 5, in ieder geval lager dan 6). Het voldoet dus aan de specifieke eisen van bepaalde planten en maakt het mogelijk om heide-massieven te creëren:
- Het is heel weinig kalksteen;
- Het zorgt voor een goede beluchting van de wortels;
- Het warmt snel op;
- Omdat het zeer doorlatend is, houdt het water zeer slecht vast, wat betekent dat het in de zomer snel droogt: water geven is daarom noodzakelijkerwijs frequenter dan bij conventionele tuingrond;
- Ten slotte, omdat het rijk is aan humus, maakt het een overvloedige en langdurige bloei mogelijk zonder de noodzaak om de invoer van meststoffen te vermenigvuldigen.
Echt heideland of zogenaamd heideland?
Wat een verschil ?
Echte heidegrond, die in de natuur voorkomt, is het resultaat van de ontbinding van heide (stengels, bladeren, wortels). Hij komt dan ook voor op plaatsen waar van nature heide groeit, zoals zandrijke ondergroei, aan de voet van naaldbomen of in zanderige heidevelden. Dit "echte" heideland, dat in Frankrijk vooral uit de bossen van Sologne komt, is zeldzaam in de handel en we kopen meestal "zogenaamde heide", dat wil zeggen een substraat dat eigenschappen heeft die gelijkwaardig zijn aan die van echte heide. Deze zogenaamde heidegrond heeft een wisselende samenstelling afhankelijk van het merk: zand, bruin veen, blond veen, gemalen pijnboomschors (al dan niet gecomposteerd), compost, plantenvezels, kiezelaarde, eventueel guano, gemalen hoorn, bevochtiging, kunstmest, enzovoort.
Respectieve voor- en nadelen
De kwaliteit van zogenaamde heidegrond is afhankelijk van de samenstelling, maar zogenaamde heidegrond is niet per se slechter dan echte heidegrond (die vaak duurder is). In sommige gevallen kan het zelfs beter water vasthouden (en dus minder snel drogen bij droogte) dan echte heidegrond.
Het enige probleem is het veengehalte van het grootste deel van de zogenaamde heide: veengebieden worden zeer bedreigd en veen is een slecht hernieuwbaar materiaal (het hoopt zich op in veengebieden met een snelheid van slechts enkele millimeters per jaar, wat ver weg is ) ter compensatie van onttrekkingen), heeft het de voorkeur om de aankoop van potgrond die het bevat te vermijden.
Voor welke planten?
Gaultheria procumbens
Heideaarde wordt gebruikt voor het kweken van planten … heideaarde. Azalea, rododendron, wintergroen, camelia, skimmia, Japanse esdoorn, bosbes, toverhazelaar, pieris, heide: zoveel acidofiele en calcifuge planten die een geschikte grond nodig hebben. Houd je daarnaast van blauwe hortensia's, kweek ze dan in zeer zure grond (bijvoorbeeld heidegrond).
Heideaarde maakt het ook mogelijk om zware of kleiachtige grond lichter te maken: vermengd met tuinaarde is het mogelijk om een licht en doorlatend substraat te verkrijgen, bij voorkeur voor bepaalde planten.
