Stratificatie, definitie
Het stratificeren van zaden of pitten is in de praktijk leg ze in lagen in een pot gevuld met nat zand, en zet alles buiten, in de herfst, totdat ze de volgende lente ontkiemen. Op onze breedtegraden, waar sommige zaden en stenen een koude periode nodig hebben voordat ze kunnen ontkiemen, spreken we van koude stratificatie : het reproduceert natuurlijke winterse omstandigheden.
Waarom moeten we stratificeren?
De gelaagdheid is nodig voor de pitten (amandel, perzik, abrikoos, pruim …) of grote zaden (vooral die van bomen: walnoten, kastanjes, kastanjes, eikels …) met een harde of dikke schil. In de natuur, wanneer deze zaden en pitten op de grond vallen, kunnen ze niet onmiddellijk ontkiemen, omdat hun ondoordringbare schil de amandel (en het embryo) isoleert van vocht en zuurstof. Het duurt een paar maanden voordat het vocht zacht wordt en de envelop doorlaatbaar is, waardoor het zaadje juist bij mooi weer kan ontkiemen: de jonge zaailing hoeft de winterkou niet te doorstaan. Evenzo verhindert het doorbreken van de kiemrust door een koude (noodzakelijk bij sommige soorten) in de natuur de ontkieming vanaf de herfst: we proberen deze kou te reproduceren, hetzij kunstmatig (koelkast), hetzij door gebruik te maken van de winter (pot buiten geplaatst).
Het voordeel van het plaatsen van de zaden en stenen in een zandpot is om te voorkomen dat ze gaan rotten, maar ook om ze makkelijk terug te vinden en om ze te beschermen tegen de eetlust van dieren.
- Ontwaak zaden en stenen
- Steen zaaien: voorbeeld met vissen
